Dictee 2012

Gin honger mer ien Huusse’

De tied da’j ien Huusse’ ’s aoves met ’n lèège bük onder de dèèkes kroop is vurbej. De jaore’ van ’n inkel snitje mè’ wa´ kaoie’, ’n petieterig stukske wors’ bej de boeremoes en tot snot gekòkte andievie zien geschiedenis. Ok de lookslaowt, ’t breudje stip of ’n vrètsel smouzebone’ zien al zwat vergèète’.

Tegeswoordig krüppe’ ze bej mekaor aon ’n töffeltje en vrèète’ zich ’t mök aon büttelands grej. Middagèète’ doen ze now ’s aoves. En tusse’ de middag zitten ze - afgaond op de naam - op het terras van ’t clubhüs van St. Petrus en pruuve´ van ´n glääske wien en ´t goeie lèève’.;us van hh

Now sleet de crisis wer toe. Mor Huusse’ lit zich nie’ gek make’. Honger was van eertieds. Gin koerkende mage’ mer ien ons städje, en da’ köm vurral dur de gemeente. Inkel al van ’t idee um hier ’n bus aon dräödjes te laote’ lope’ het iedereen het heel Huusse’ al gegèète’ en gedronke’.