’t Museum van juffrouw Hulsman (2)
Uit Mededelingen, jrg. 49, 2024, nr. 3
Lao’k veurop stelle’ dat ’t hüs van juffrouw Hulsman, met de schots en scheive rame’ en de trapgevels ’n snüpke was. Ik was verkoch’: zie mar ’s da’j ooit zo’n monument ien ’t centrum van Huusse’ op de kop kun tikke’. Drie verdiepinge’ en op de zolder ’n hökske waor de dienstmeid kon slaope’ die ik toch nie’ kon betaole’. A’j aon de büttekant net bove’ ’t dak van Dingemans kiek, dan ku’j nog ’t dichtgemetselde vinster van dat kamertje zien.
Wurrum dan niet? Juffrouw Hulsman was ok hospita van ’n oudere dame, die ik niet zomar op straot moch’ zette’. Gin probleem, d’r was rümte genoeg ien ’t kasteel aon de Langestraot. Mor ik doch’ gedurig da’k wel ’n steuntje ien de rug kon kriege’ van Monumentenzörg. Bu’j belazerd! Ik wier zelfs verplich’ um vur eige’ kop ’n architect van die club ien te hure’ en as ik ’t hart had um eiges aon de gäng te gaon, dan zouwe’ ze mien, bej wies van sprèke’ ok verbouwe’. En geld hadde’ ze al helemòl niet.
Now was ’t aonkoopbedrag – gemète’ nor de norme’ van tegeswoordig – heel aontrekkelik. Umgerekend kon ik ’t hele pand kope’ vur 35.000 euro. Mor de dreigemente’ van Monumentezörg deeje’ de antieke deur dich’. ’t Hele huus was betengeld. As ’t wääide hörde’ je ’t behang klappere’. Vur ’n energielabel was ’t hele alfabet nog niet toereikend. En alles mos’ vernèjd: de keuke’ was ’n historisch juweel, mor niet um te kaoke’. ’n Badkamer was d’r niet: hoogüt ’n badhökske ien de büttemuur van de hüskamer. ’t Zag d’r üt as ’n bojjemloze put. En dat terwijl ik eiges nog gin spieker ien de muur kan slaon, zonder mien eige’ op de vingers te timmere’. Daor had ik juffrouw Hulsman dan wèr niet vur nodig.
Dus met pien in de pens besloot ik af te hake’. Dan mor gin monument. Mor dat docht de volgende koper ok. Die trok zich niks aon van de eise’ van de ärmlastige Monumentenzörgers. Met ’n bulldozer wier alles achter de vurgevel tege’ de vlakte gegooid. De prachtige koperen pomp, ’t antieke aonrech’ en de ouwe tegeltjes üt de keuke’ verdwene’ met onbekende bestemming. Net as trouwes ’t ouwe vröwke dat d’r nog wònde. Ien ’t pand kwame’ vier luxe appartemente’, die now same’ zo’n anderhalf miljoen wèrd zien. Kèr, kèr, kèr wat bun ik braaf gewès’. Mor vurral stom.
Wat te näöle’?