Winkele’ ien Huusse’

Dur Joop Brons
Uit Mededelingen, Jaargang 43, nummer 1, 2018

Vroeger was ’t nie’ allemòl bèter. Wel gemäkkelikker. Nim now ’t bòdschappe’ doen. Op iedere hoek van de straot stoeng wel ’n soort-van-Piet-Jooste’. Wèj wònde’ op ’t Mariaplein en dan ko’j kieze’ üt de bakkerèj van Jan Lamers of ’t buurtsupertje van Hèrmse’. En die hadde’ ok altied alles. Vroeg je öm ’n päkske botter, dan kreeg je da’. Gin gezever over vetzure’, verzaodig’, vloeibaor, ongezoute’ of gezoute’. De enige keus die’j had was goeie botter of ’n päkske bleu band, zoas wej de Blue Band nümde’. Mè’ alle botter die tegeswoordig ien de schappe’ steet, zou Johnnie de Guns’ bekant zien hele winkel kunne’vulle’. En da’ gel’ vur alle artikele’. De buurtwinkel was ideaol: je kon tusse’ de middag rustig achteröm en a’j op zondag nog wa’ vergète’ had ko’j ok nog terech’. Prachtige winkels met op de teunbank ’n snèjmesjien, ’n wèègschaol en ’t grote boek waorien je alles op kon laote’ schrieve’. En verkeerd kieze ko’j dus nie’. Eiges zuuke’ hoefde ok al nie’. ’t Kon nie’ ins: a’j wa‘ vroeg, dan wier ’t ow aongereik’. Hoe mäkkelik wil ’t hebbe’?

Vandaag de dag ku’j bej Broekman lunche’ en verköp de iesboer ok sükkelaoj. Die vrèmde combinaoties bestonde’ bej wies van sprèke al toen Huusse’ nog bej Duitsland hörde. De bakker verkoch’ ok beleg en bèj Jan Buurman koch’ je piepers per kilo en ’n stuk gebakke’ vis. Bej Alida Moorman ko’j vèrf kope’ en allerhande pille’. En as blaag kreeg je dan één (1) snüpke, aongebooje’ op ’n lèpel.

Ik kom d’r op umda’k lèès wa’j ien deze tied allemòl mot doen öm vuurwèrk te meuge’ verkope’. Waor is de tied da’j nor Liefrink, de poppedokter gieng vör rötjes, die gewoon los ien de winkel lage’, nève’ wa’ simpele vuurpijle en voetzoekers. Meer keuze was d’r gewoon nie’. Jao, je kon ok nog ’n rölleke klappertjes kope’. Of gewoon losse klappertjes ien z’n rond döske. Tsja, ien deze tied ku’j alles kriege’. Tiendüzzendknallers, megastriekers, vuurfonteine’, chinees siergrèj, mor vraog mor ’s öm zoiets simpels as klappertjes…    

En a’j helemòl nèèrs mer terech’ kon, dan bood Steijntjes aon de Helmichstraot nog ütkoms’. Alles wa’j nie’ kon ète’ was daor te kriege’.