Maiburgen in de greep der archeologie
door Th.H. JANSSEN
uit Mededelingen jrg 5, 1979/80 nr 3

De graafwerkzaamheden ten behoeve van de bouw van een ANWB-station te Malburgen stelden de leden Th. Gerritsen en C. Neijenhuis van de sectie archeologie en mij in de gelegenheid waarnemingen te verrichten, die resulteerden in een diepe duik in de geschiedenis van Malburgen, voormalig Huissens grondgebied.
In het zgn. Legerboek van Huissen (16e eeuw) bevindt zich nog een kaart met beschrijving van het Malburgse grondgebied. Op de kaart zijn naast de Rijnloop ook de wegen en landerijen aangegeven, alsmede de toen nog bestaande huizen, waaronder de pastorie en het huis van de koster, terwijl ook de kerk (toegewijd aan St. Margriet) is ingetekend.
Vlak daarbij bevindt zich - op de kaart — een hof met voorhof, weike het restant is of moet zijn geweest van de Malberc, de Malburgse burcht. Het geheel is nog door de gracht omgeven.
Onze waarnemingen brachten aan de zuid—oostzijde van dit voormalige burchtcomplex en wel buiten de burchtgracht een drietal afvalkuilen aan het licht, welke brandresten inhielden. Tussen de verkoolde massa's werden fragmenten van oud aardewerk aangetroffen. De scherven behoorden tot het Pingsdorfer-, Andenne- en Kogelpotaardewerk.
Het Pingsdorfer aardewerk zien we in deze streken in de 12e/ 13e eeuw vergezeld gaan van een ander aardewerk, een geel product van een fijne structuur met lensvormige bodem en meestal een baan glazuur op de schouder.
De kogelpotten waren o.a. aan de buitenzijde met een borstelstreekpatroon versierd. Naast ruw gevormde werden ook gladwandige kogelpotten aangetroffen, welke laatste van een dekselgleuf waren voorzien. Ze zijn uit dezelfde tijd.
In overeenkomstig materiaal werden ook randfragmenten aangetroffen van grote borden of ondiepe schalen. Mijns inziens wijst alles er op, dat dit materiaal in combinatie (en daardoor ook de afvalkuilen) geplaatst kunnen worden in ruwweg de 12e/ 13e eeuw
We hopen op de mogelijkheid van een verder onderzoek, daar de vuurkuilen wel eens in verband kunnen worden gebracht met de bouw van het Malburgse burchtcomplex.
Het Malburgenvan nu bevat oppervlakkig gezien geen herinnering meer aan de bedrijvigheid van 900 jaar geleden. Toch zijn er voor een geïnteresseerde kijker in het terrein nog wat flauwe inzinkingen zichtbaar.
Zij geven nog precies het verloop weer van de gracht, welke rond het burchtcomplex heeft gelopen.